Zasoby osobiste młodzieży nieprzystosowanej społecznie : uwarunkowania środowiskowe
Zagadnienia dotyczące uwarunkowań nieprzystosowania społecznego stanowią częstą problematykę prac badawczych i naukowych w Polsce, jednak analiza tego problemu w kontekście zasobów, jakie posiada młodzież nieprzystosowana, wydaje się na tym polu sfragmentaryzowana. Autorzy, którzy podejmują się badań związanych z młodzieżą przejawiającą symptomy demoralizacji i popełniającą czyny
karalne, skupiają się na przyczynach dezadaptacji młodych ludzi czy znaczeniu różnych problemów w ich życiu. W naszym przekonaniu, aby działania naprawcze były skuteczne, powinno się analizować funkcjonowanie młodzieży nieprzystosowanej z perspektywy posiadanych przez nią zasobów. Sądzimy, że istnieje wysoka potrzeba diagnozowania zasobów osobistych i społecznych młodzieży, ponieważ mogą być płaszczyzną odbicia, która będzie sprzyjać kształtowaniu zachowań akceptowanych i rozwojowi tożsamości zintegrowanej. Celem przeprowadzonych badań było rozpoznanie poziomu zasobów osobistych (poczucie koherencji, prężność, sprężystość) w grupie młodzieży nieprzystosowanej społecznie (nieletnich skierowanych do ośrodków kuratorskich) oraz ustalenie czy poziom zasobów osobistych łączy się z poczuciem otrzymywanego wsparcia (od rodziców, nauczycieli rówieśników) oraz z poczuciem negatywnych relacji w rodzinie, szkole i grupie rówieśników. Rezultaty prowadzonych badań pozwalają sformułować hipotezy badawcze, w których zakłada się że na rozwój i wystąpienie prężności, sprężystości i poczucia koherencji ma wpływ szereg czynników, do których zalicza się: atrybuty indywidualne, środowisko rodzinne i czynniki kontekstualne (wsparcie społeczne). Otrzymane wyniki badań wskazywały, że zasoby osobiste są związane z czynnikami wspierającymi i czynnikami ograniczającymi. Predyktorem wszystkich wyróżnionych zasobów jest wsparcie rodzinne. Wsparcie szkolne pełni funkcję predykcyjną dla sprężystości psychicznej, natomiast negatywne relacje w szkole obniżają poczucie koherencji. Wyniki badań przedstawione w książce, które oddajemy w ręce Czytelników, wnioski, proponowany program profilaktyczno-wychowawczy, analizy teoretyczne, informacje o funkcjonowaniu elementów systemu resocjalizacji mogą być przydatne nie tylko dla studentów pedagogiki resocjalizacyjnej, pracowników naukowo-dydaktycznych, teoretyków, specjalistów, lecz także szerokiego grona praktyków, profesjonalistów pracujących z młodzieżą niedostosowaną społecznie. Mogą stać się gotowym materiałem do zastosowania, skłaniać do prowadzenia dalszych badań i aktywności w zakresie rozwijania problematyki zasobów oraz pracy na podstawie potencjałów jednostki i grupy czy środowisk wychowawczych.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Karol Konaszewski, Łukasz Kwadrans. |
Hasła: | Jakość życia Młodzież trudna Niedostosowanie społeczne Poczucie koherencji Zakłady poprawcze i wychowawcze Białystok (woj. podlaskie) Świebodzin (woj. lubuskie) Raport z badań |
Adres wydawniczy: | Kraków : Oficyna Wydawnicza "Impuls", 2018. |
Opis fizyczny: | 145 stron : ilustracje ; 24 cm. |
Uwagi: | Bibliografia, netografia, wykaz aktów prawnych na stronach 131-145. Streszczenie w języku angielskim. |
Forma gatunek: | Książki. Publikacje naukowe. |
Dziedzina: | Psychologia Socjologia i społeczeństwo |
Zakres czasowy: | 2016 r. |
Powstanie dzieła: | 2018 r. |
Twórcy: | Kwadrans, Łukasz. Autor. |
Skocz do: | Dodaj recenzje, komentarz |
- * Wprowadzenie
- 1. Problematyka zasobów osobistych i społecznych
- 1.1. Pojęcie zasobów osobistych i społecznych
- 1.2. Model salutogenezy Aarona Antonovsky’ego
- 1.3. Założenia koncepcji resilience
- 1.4. Prężność i sprężystość psychiczna zasobami osobistymi jednostek
- 1.5. Kapitał społeczno-kulturowy jako źródło zasobów zewnętrznych jednostki
- 1.6. Teoria systemów ekologicznych Urie Bronfenbrennera
- 2. Dylematy młodzieży w okresie dorastania
- 2.1. Pojęcie młodzieży i charakterystyka okresu dorastania
- 2.2. Specyfika okresu dorastania w ujęciu Erika Eriksona i Jamesa Marcii
- 2.3. Specyfika młodzieży nieprzystosowanej społecznie
- 3. Kształtowanie zasobów młodzieży nieprzystosowanej społecznie
- 3.1. Profilaktyka i resocjalizcja młodzieży w środowisku otwartym
- 3.2. Ośrodek kuratorski jako placówka wspierająca kształtowanie zasobów osobistych i społecznych młodzieży nieprzystosowanej
- 3.3. Problematyka (nie)przystosowania społecznego, czyli jaką młodzież kieruje się do ośrodków kuratorskich
- 3.4. Uwarunkowania nieprzystosowania społecznego młodzieży
- 4. Środowiskowe uwarunkowania zasobów osobistych młodzieży nieprzystosowanej społecznie
- 4.1. Założenia i cel badań
- 4.2. Pytania badawcze
- 4.3. Zmienne i ich operacjonalizacja
- 4.4. Narzędzia badawcze
- 4.5. Organizacja i przebieg badań
- 4.6. Charakterystyka badanej grupy
- 4.7. Typy i sposoby analiz statystycznych
- * 5. Charakterystyka zasobów osobistych w grupie młodzieży nieprzystosowanej i ich obraz w zależności od zmiennych socjodemograficznych
- * 6. Środowiskowe wyznaczniki zasobów osobistych młodzieży nieprzystosowanej społecznie
- 6.1. Środowiskowe predyktory sprężystości psychicznej
- 6.2. Środowiskowe predyktory poczucia koherencji
- 6.3. Środowiskowe predyktory prężności
- 6.4. Dyskusja wyników
- * 7. Postępowanie diagnostyczno-metodyczne w ośrodku kuratorskim
- 8. Założenia teoretyczne programu kształtowania zasobów osobistych nieletnich
- 8.1. Wstępne założenia programu
- 8.2. Treści programu w grupie młodzieży nieprzystosowanej
- Zakończenie
- Streszczenie
- Summary
- Bibliografia
- *
- *
Zobacz spis treści
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)